Wspólny bilet ?

W ciągu ostatnich czterech lat sytuacja w przewozach pasażerskich uległa dalszemu pogorszeniu a wizerunek polskich kolei w oczach przeciętnego pasażera jaki jest – to wszyscy wiedzą. Może warto więc przypomnieć, że pasażer nie tylko oczekuje punktualności, czystości i w miarę komfortowego przewozu  ale również oczekuje na możliwość kupna  wspólnego biletu (lub biletów różnych przewoźników) na dowolny przejazd w jednym punkcie sprzedaży.  Nie wystarczy już możliwość nabycia biletu przez internet  lub komórkę.

Różne nieskoordynowane rozwiązania informatyczne stosowane przez wielu przewoźników pasażerskich nie przyniosą pozytywnego rezultatu, jeśli nie będą bazowały na wspólnej i dobrej koncepcji organizacji  dystrybucji usług oferowanych przez nich i klarownym systemie wzajemnego rozliczania finansowego za wykonane przewozy.

Warunkiem wprowadzenia „wspólnego biletu” jest opracowanie systemowych zasad sprzedaży i sposobu rozliczeń  usług różnych przewoźników funkcjonującym na krajowym rynku przewozów pasażerskich oraz zdefiniowanie standardów wymiany informacji pomiędzy przewoźnikami. Rozliczenia o których mowa obejmują relacje :

– pomiędzy przewoźnikami uczestniczącymi w przewozie

– pomiędzy przewoźnikami a samorządami (w zakresie dopłat samorządowych)

– pomiędzy przewoźnikami a budżetem (w zakresie dotacji przedmiotowej).

Aby można było mówić o wprowadzeniu tego systemu niezbędne jest powołanie niezależnego podmiotu realizującego docelowo rozliczenia finansowe, dysponującego odpowiednim wsparciem informatycznym oraz wyposażenie UTK w narzędzia ustawowe, które pozwoliły by określać wspólną politykę taryfową ( zasady dotyczące ustalania opłat za przejazd, taryfa degresywna) oraz  koordynację rozkładu jazdy.

Przy tworzeniu takiego systemu konieczne jest przyjęcie następujących założeń w zakresie organizacji przewozów, szczególnie przewozów regionalnych:

1. w obszarze przewozów regionalnych będzie obowiązywał wspólny dla wszystkich przewoźników bilet według wspólnej taryfy (pasażer posiadający dany bilet będzie mógł korzystać z pociągu dowolnego przewoźnika uczestniczącego w danym związku taryfowym,

2. tylko wspólnie realizowane przewozy regionalne będą dofinansowywane przez samorządy (związek ofertowy),

3. może powstać wiele związków ofertowych, w których będą uczestniczyły różne spółki przewozowe,

4. w ramach przewozów regionalnych na danym obszarze (stacji) powinien działać jeden system sprzedaży biletów. Spółki przewozów regionalnych ustalają między sobą zasady rozliczeń sprzedaży,

5. każdy przewoźnik może, obok pociągów dofinansowywanych przez samorządy, uruchamiać własne pociągi ‘komercyjne’,

6. jeśli dany przewoźnik uruchomia własny system sprzedaży, to jest zobowiązany do przekazywania danych o sprzedaży do centrum rozliczającego

7. wszyscy przewoźnicy w obszarze przewozów pasażerskich korzystają z tej samej bazy referencyjnej (wykaz stacji, węzłów sieci, odległości, itp). Tylko takie podejście zapewni wymienność danych,

Obok braku tego typu rozwiązań warto przypomnieć, że nie istnieje do tej pory kompleksowy system komunikowania się z pasażerem o np. lokalizacji pociągu, możliwych spóźnieniach, czy alternatywnych przewozach, nie są wykorzystywane możliwości, jakie dają nowoczesne technologie informatyczne.

Włodzimierz Śmigiera

{jcomments on}